سفر توریستی به سیاره مریخ، از رویا تا واقعیت
به نظر میرسد که رویای سفر انسان به مریخ در حال به حقیقت پیوستن است. البته افرادی که شرایط جسمی و مالی مناسب برای چنین سفری را دارند باید حداقل 6 سال دیگر صبر کنند.
کمی بعد از آنکه ناسا شروع به ثبت نام از داوطلبان برای یک سفر بدون بازگشت به مریخ کرد، یک شرکت توریستی - فضایی امریکایی از پروژه ای خبر میدهد که امکان سفرهای رفت و برگشت توریستی به سیاره مریخ را فراهم میکند. این سفر که تنها رفت آن 500 روز طول خواهد کشید، یک اقامت 6 ماهه و سپس برگشت بدون خطر را برای مسافران خود تضمین میکند.
این شرکت که نام "کاوشگران آسمان" را برای خود انتخاب کرده است، از هم اکنون در حال برنامه ریزی برای اولین سفر در سال 2019 است.
جالب است بدانید که مالک و برنامه ریز این شرکت، شخصی به اسم "دنیس تیتو" است. او همان کسی است که 12 سال پیش به عنوان اولین توریست فضایی توسط ناسا به فضا سفر کرد. اما حالا میخواهد با سرمایه خودش امکان سفرهای توریستی به مریخ را میسر کند. 12 سال پیش او برای سفر به فضا مبلغی معادل 20 میلیون دلار هزینه کرد و توسط یک فضاپیمای روسی سفر به فضا را تجربه نمود.
هنوز اطلاعات بیشتری در مورد هزینه های احتمالی چنین سفری منتشر نشده است. اما پیش بینی میشود سفر رفت و برگشت به مریخ حداقل 80 میلیون دلار برای هر مسافر آب میخورد!
منبع : http://www.sarzamindownload.com
همزمان با آخرین روزهای سال 2013 میلادی، خبرگزاری رویترز مجموعهای از بهترین تصاویر فضایی سال را انتخاب و مجددا منتشر کرده است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا این تصاویر منتخب، به مرور رویدادهای فضایی و نجومی سال 2013 پرداختهاند که از حرکت شهابسنگ بر فراز شهرهای روسیه و تجربیات فضانوردان در ایستگاه فضایی بینالمللی تا نمای دیدنی اجسام فضایی از زمین و سیاره آبیرنگ ما از منظر فضا را در برگرفتهاند.
ژانویه 2013
هدفیلد و حباب آب
چهره «کریس هدفیلد» فضانورد سرشناس کانادایی درون یک حباب آب شناور در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) دیده می شود؛ این تصویر 21 ژانویه در فضا تهیه شده است.
فوریه 2013
حرکت شهاب سنگ بر فراز شهری در سیبری
این تصویر 15 فوریه در زمان عبور شهاب سنگ نسبتا بزرگ از فراز شهر کامنسک-اورالسکی در سیبری تهیه شده است.
این شهاب سنگ با قطر تقریبی 17 متر پس از عبور از جو زمین، به یک توپ آتشین تبدیل شد و پس از عبور از آسمان مناطقی در روسیه، بر فراز شهر چلیابینسک منفجر شد.
تولد یک ستاره
در این تصویر ناسا، ابرهای کیهانی و بادهای ستارهای در مهدکودک ستارهای اوریون دیده میشوند؛ستاره LL Orions قادر به تولید بادهای بسیار پر انرژیتر از بادهای خورشید است.
این تصویر، نمای موزائیکی از این مهدکودک ستارهای مملو از اشکال سیال مرتبط با شکلگیری ستارگان را نشان میدهد.
دریاچه بایکال از فضا
این نمای دیدنی از دریاچه بایکال از منظر ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) در 26 فوریه تهیه شده است.
مارس 2013
چشمک ستاره ای
در تصویر منتشر شده توسط ناسا در 18 مارس، ستاره V838 Mon دیده میشود.
سطح خارجی ستاره Mon گسترش یافته و بصورت ناگهانی در سال 2002 به درخشانترین ستاره در داخل کهکشان راه شیری مبدل شد؛ سپس بسرعت مانند یک چشمک زدن از بین رفت، بطوریکه انگار از ابتدا هرگز وجود نداشت.
آوریل 2013
ابر ماژلانی بزرگ
ابر ماژلانی بزرگ در نور مادون قرمز رصدخانه فضایی هرشل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا دیده میشود.
مه 2013
فضانورد در حال تمرین
«کارن نیبرگ» فضانورد ناسا در حال چک کردن تجهیزات فضاپیما در پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان دیده میشود؛ وی به همراه دو فضانورد دیگر در ماه مه راهی ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) شد.
طلوع خورشید از منظر ایستگاه فضایی
نمای بسیار دیدنی از طلوع خورشید از فراز اقیانوس آرام جنوبی از منظر ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) در تاریخ پنجم مه تهیه شده است.
عکس تکی کنجکاوی در مریخ
پرتره مریخ نورد کنجکاوی در مسیر حرکت بسمت کوه شارپ توسط ناسا منتشر شد.
ژوئن 2013
اتاق فضایی با دید 360 درجه
«کریس کسیدی» فضانورد ناسا و مهندس پرواز مأموریت اکتشافی 36 با استفاده از لنز 400 میلیمتر درحال عکسبرداری از زمین از فاصله 400 کیلومتری دیده میشود.
فرود ایمن فضانوردان چین
سه فضانورد چین پس از اقامت 15 روزه در ماژول آزمایشگاه فضایی این کشور، 26 ژوئن با کمک کپسول فضایی شنژو-10 در مغولستان داخلی به سلامت فرود آمدند.
ژوئیه 2013
نمای دیدنی زحل
در تصویر رنگی طبیعی از زحل که توسط فضاپیمای کاسینی ناسا در 19 جولای تهیه شده است، این سیاره به همراه قمرها و حلقه ها در کنار زمین، زهره و مریخ به تصویر کشیده شده است.
محققان ناسا با پردازش 141 تصویر زاویه گسترده، این تصویر پانوراما را خلق کردهاند.
شست و شوی مو در فضا
«کارن نیبرگ» فضانورد مستقر در ایستگاه فضایی نحوه شستن موها در شرایط گرانش صفر را به تصویر میکشد.
ابرهای طوفانی بر فراز اقیانوس اطلس
در این تصویر حجم عظیمی از ابرهای طوفانی بر فراز اقیانوس اطلس جنوبی و نزدیک برزیل و اکوادور دیده میشوند.
اوت 2013
خط پرتاب موشک دلتا
موشک دلتا IV حامل ماهواره WGS هفتم اوت از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال درفلوریدا به فضا پرتاب شد.
نمایی از یک منطقه مریخ
مدارگرد اکتشافی مریخ (MRO) ناسا این تصویر را از فراز منطقه Noctis Labyrinthus سیاره سرخ در تاریخ 31 اوت تهیه کرده است.
در این تصویر، دو نوع متمایز از رسوبات معلق در باد به همراه سنگهای درخشان بستر دیده میشوند و اطراف این سنگها، شبکهای از تپههای مایل به قرمز رنگ به شکل بهم پیوسته به چشم میخورد.
سپتامبر 2013
پرتاب سایوز به فضا
کپسول فضایی سایوز TMA-10M حامل سه خدمه جدید ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) از پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان به فضا پرتاب شد.
پرواز قورباغه به هوا
در هنگام پرتاب کاوشگر محیط و جو ماه (LADEE) ناسا از مرکز فضایی والوپس، شدت این پرتاب باعث به پرواز درآمدن قورباغهای از داخل برکههای خنککننده به هوا شد.
اکتبر 2013
فوران عظیم خورشیدی
رصدخانه دینامیک خورشیدی (SDO) ناسا که در حال رصد فعالیتهای خورشید در طول موجهای مختلف است، این تصویر فوران خورشیدی و پرتاب رشتهای بطول 321 هزار کیلومتر را از جو خورشید ثبت کرده است.
دورترین کهشکان کشف شده
اخترشناسان موفق به شناسایی دورترین کهکشان شدهاند که درک در خصوص شکلگیری کائنات را به 700 میلیون سال عقبتر میبرد.
نور این کهکشان پس از 13.1 میلیارد سال توسط تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه کک در هاوایی رصد شد.
نوامبر 2013
انتقال مشعل المپیک به فضا
کپسول فضایی سایوز TMA-11M که بدنه آن با سمبل رقابت المپیک زمستانی سوچی 2014 تزئین شده بود، هفتم نوامبر به همراه سه خدمه جدید ایستگاه فضایی و مشعل بازی المپیک راهی فضا شد.
کشف سیاره کپلر- 62e
در این تصویر شبیهسازی شده، سیاره ابرزمین کپلر- 62e دیده می شود؛ این سیاره در منطقه قابل سکونت یک ستاره کوچکتر و سردتر از خورشید در فاصله یک هزار و 200 سال نوری از زمین در صورت فلکی شلیاق یا چنگ رومی واقع شده است.
خوکشی دنبالهدار قرن
اقدام انتحاری دنبالهدار آیسان (ISON) در نزدیک شدن به خورشید در 28 نوامبر در تصویر تلفیقی ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) دیده میشود.
این تصویر ترکیبی شامل تصویر رصدخانه دینامیک خورشیدی (SDO) ناسا در مرکز و نمایی از جو خورشید توسط رصدخانه هلیوسفریک خورشید (SOLO) است.
ماهنورد یوتوی چین که پس از نزدیک به 40 سال به عنوان اولین ربات فرود آمده بر روی سطح ماه شناخته شده، کار ارسال تصاویر از این قمر را با عکسهایی از فرودگر خود آغاز کرده است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا ماهنورد «Jade Rabbit» ملقب به یوتو روز شنبه(23 آذر) در ساعت 4:35 به وقت پکن از روی سطح شیبدار فرودگر پائین آمده و بر روی دشت آتشفشانی «SINUS IRIDUM» قرار گرفت.
این ماهنورد سپس به سمت محلی در فاصله چند متری حرکت کرد که اولین سفر کوتاه ثبت شده آن بر روی ماه است.
در عصر روز گذشته(یکشنبه)، این دو دستگاه شروع به تصویربرداری از یکدیگر کردند.
جدیدترین تصویر ارسالی شامل نمایی از فرودگر چانگه-3 بوده که توسط دوربین ماهنورد یوتو ثبت شده است.
همچنین در مقابل، این کاوشگر به ثبت تصویری از یوتو پرداخته که در آن، پرچم چین بطور واضح بر روی ماهنورد که بر روی سطح ماه ایستاده، قابل مشاهده است.
ما شینگوری، فرمانده ارشد برنامه ماهنورد چین، این ماموریت را یک موفقیت کامل خواند.
اولین فرود نرم بر روی ماه پس از سال 1976، جدیدیترین گام برنامه بلندپروازانه چین محسوب میشود.
فرودگر برای یکسال در سطح ماه به فعالیت خود ادامه خواهد داد؛ این در حالیست که انتظار میرود ماهنورد یوتو برای سه ماه به کار در این قمر بپردازد.
ماموریت چانگه-3 حدود 13 روز پس از پرتاب بر روی موشک لانگمارچ 3B روی سطح ماه فرود آمد.
ماهنورد شش چرخ چین با خود ابزارهای پیچیدهای از جمله راداری برای نفوذ در زمین به همراه داشته که سنجشهایی را از خاک و پوسته ماه جمعآوری خواهد کرد.
پس از موفقیت چین در فرود ماهنورد Jadde Rabbit بر سطح ماه، حجم انتقادات در انگلیس از کمک مالی این کشور به پکن بالا گرفته است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا کاوشگر حامل نخستین ماهنورد چین روز شنبه 14 دسامبر (23 آذر) با موفقیت در ماه فرود آمد تا نام این کشور در کنار اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکا، بعنوان سه کشور دارای فناوری فرود نرم و کنترل شده بر سطح ماه ثبت شود.
چین در حالی این موفقیت فضایی را جشن گرفت که مقامات انگلیس از کمک مالی 44 میلیون دلاری لندن به پکن در سال 2012 بشدت ناراضی هستند.
مقامات دولت انگلیس تأکید میکنند، این کمک مالی با هدف حمایت از برنامههای مقابله با تغییرات آب و هوایی و توسعه رشد اقتصادی به چین داده شده است.
اما منتقدان معتقدند، چین بعنوان دومین قدرت اقتصادی جهان، برای توسعه برنامه فضایی خود میلیاردها دلار هزینه کرده است که از آن جمله می توان به ارسال فضانورد به ماژول آزمایشگاهی تیانگونگ-1 و فرود ماهنورد Jadde Rabbit بر سطح قمر زمین اشاره کرد؛ در این صورت کمک مالی لندن به پکن هدر دادن پول مردم است.
هند نیز یکی دیگر از کشورهایی است که در سال 2012 میلادی کمک مالی 472 میلیون دلاری از انگلیس دریافت کرد؛ این کشور نیز ماه گذشته کاوشگر مریخ MOM را با هدف اکتشافات در سیاره سرخ راهی فضا کرد.
حتی نیجریه که کمک مالی 339 میلیون دلاری از انگلیس دریافت کرده است، قادر به پرداخت هزینه برای پرتاب نخستین ماهواره این کشور است.
«جاستین گرینینگ» وزیر توسعه بین المللی و «دیوید کامرون»، نخستوزیر انگلیس هدف اصلی این انتقادات هستند و منتقدین معتقدند که انگلیس با کمک مالی به سایر کشورها، در حقیقت به توسعه برنامههای فضایی آنها کمک میکند.
انگلیس در حوزه فضا دستاورد چشمگیری نداشته و «دیوید ویلتز» وزیر علوم این کشور چند روز قبل از تلاش لندن برای توسعه همکاری با آژانسهای فضایی آمریکا، اتحادیه اروپا و چین برای مشارکت در سفرهای سرنشیندار به ماه و مریخ خبر داد.
حتی نخستین ماهواره بزرگترین پروژه فضایی تجاری انگلیس - ماهواره I-5 F1 - متعلق به شرکت انگلیسی Inmarsat نیز توسط موشک پروتون روسیه و ازپایگاه فضایی بایکنور قزاقستان به فضا پرتاب شد.
بر اساس مطالعات جدید، منشأ انفجارهای رادیویی سریع، نه کهکشانهای دوردست، بلکه ستارگان کهکشان راه شیری هستند.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا انفجارهای رادیویی سریع که برای نخستین بار در سال 2007 کشف شدند، هنوز هم توضیحات موجود را نقض میکنند.
این انفجارهای کیهانی فقط برای یک هزارم ثانیه دوام میآورند و ویژگیهای آنها پیشتر حاکی از آن بود که از کهکشانهایی با فاصله میلیاردها سال نوری از زمین نشات میگیرند.
با اینحال، مطالعه جدید توسط آوی لوئب از «مرکز فیزیکنجومی هاروارد-اسمیتسونیان»، منشا این انفجارها را ستارههای کهکشان راه شیری میداند.
انفجارهای رادیویی سریع هم کوتاه و هم درخشان هستند و مقادیر فراوان انرژی را در مدت زمان کوتاه رو هم انباشته میکنند. تاکنون فقط شش مورداز این انفجارها کشف شده است.
تحلیل دقیق این رخدادها نشان داد که پالسها در مسیرشان به سمت زمین از میان ستون بزرگی از الکترونها عبور کردهاند.
چنانچه این الکترونها در فضای میانکهکشانی منتشر شده باشند، پالسها باید میلیاردها سال نوری را طی کرده باشند و بنابراین، باید از رویدادهای بینهایت پرانرژی نشات گرفته باشند.
انفجارهای پرتو گاما، فرکانسهای رادیویی مناسب را تولید نمیکنند، در نتیجه، ستارهشناسان در مطالعه خود رخدادهای بینهایت دیگری مانند تبدیل یک ستاره نورتونی به سیاهچاله را بررسی کردند.
لوئب و همکارانش دریافتند که این انفجارها از مکانی نزدیکتر و در کهکشان راه شیری آمدهاند و به انرژی زیادی نیاز ندارند.
ابتدا تصور میشد که انفجارهای پرتو گاما از منبعی در کهکشان راه شیری آمدهاند، اما مدتی بعد ستارهشناسان مدعی شدند که منشا آنها، فواصل کیهانی است.
با اینحال، مطالعه جدید ثابت میکند که انفجارهای رادیویی سریع از کهکشان راه شیری نشات گرفتهاند.
جزئیات این تحقیق در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شد.
دانشمندان و متخصصان فضایی جمهوری اسلامی ایران، کاوشگر «پژوهش» حامل دومین میمون فضایی را به منظور توسعه تحقیقات فضایی با موفقیت به فضا پرتاب و بازیابی کردند.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا کاوشگر «پژوهش»، آخرین محموله زیستی حامل دومین میمون فضایی با نام «فرگام»، بامداد امروز توانست ماموریت زیر مداری خود را با موفقیت کامل پشت سر بگذارد تا جمهوری اسلامی ایران یک گام دیگر به اعزام انسان به فضا نزدیک تر شود.
کاوشگر پژوهش که حامل یک میمون از نژاد «رزوس» بود پس از طی یک مسیر زیرمداری تا ارتفاع 120 کیلومتر در مدت زمان حدود 15 دقیقه توانست به زمین باز گردد و موجود زنده را سالم بازیابی کند.
در طول این ماموریت دانشمندان فضایی کشور توانستند علایم محیطی داخل محموله زیستی از جمله صوت، تصویر، ترکیب گازی و علائم حیاتی موجود زنده نظیر نوار قلب و شاخصهای تعیین کننده وضعیت عمومی در طول پرواز زیر مداری را ثبت و کنترل نموده و در ایستگاه های زمینی آنها را لحظه به لحظه رویت کنند.
این اطلاعات ارزشمند دریافتی به متخصصین کشورمان این فرصت را میدهد تا در زمینه های گوناگون از جمله زیست فضایی، فیزیولوژی، هوافضا و مهندسی پزشکی تحقیقات در حوزه فناوری فضایی تامین کنند.
پرتاب کاوشگر پژوهش و بازیابی آن، گام بلند دیگری در راستای نزدیک شدن جمهوری اسلامی ایران به اعزام انسان به فضا به شمار میرود.
از ویژگیهای جدیداین کاوشگر می توان به استفاده از پرتابگر با سوخت مایع که به دلیل اعمال سطح شتاب و ارتعاش پایین تر بر محموله زیستی نسبت به پرتابگر های قبلی جهت ماموریت های حامل موجود زنده از قابلیت های بالا تری برخوردار است اشاره کرد.
به کار گیری فناوری ضربه گیر فرود برای کاهش ضربه وارده به موجود زنده در زمان نشست، حداقل سازی زمان جستجو و نجات محموله و پاسخگویی مطلوب چتر نجات در مرحله پایانی پرواز از دیگر ویژگی های کاوشگر پژوهش به شمار می رود.
گفتنی است که در بهمن ماه سال 1391 دانشمندان ایرانی موفق شدند توسط "کاوشگر پیشگام " اولین میمون را به فضا ارسال و به سلامت بازیابی نمایند. با تکرار این موفقیت و دستاوردهای جدید آن، جایگاه جمهوری اسلامی ایران در فناوری زیست- فضایی بیش از پیش تثبیت گردید.
جمهوری اسلامی ایران در سال 1387با پرتاب کاملاً مستقل اولین ماهواره تماماً ایرانی با نام امید توانست وارد باشگاه فضایی جهان شود.
کشورمان با امضای معاهده استفاده صلح آمیز از فضای ماوراء جو اراده خود را برای حضور در فضا و استفاده بشردوستانه از آن ابراز داشته است.
بنا بر ادعای یک فیزیکاختردان نظری از دانشگاه هاروارد، فقط برای مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ در بخشهایی از جهان، شرایط وجود حیات فراهم بوده است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا آبراهام لئوب معتقد است 15 میلیون سال پس از رویداد «انفجار بزرگ»(Big Bang)، تمامی جهان به اندازه کافی برای حمایت از وجود حیات گرم بوده است.
بر اساس ادعای این دانشمند، این امر به دلیل خنک شدن گازهای فوقداغ رخ داده و این گازها سرانجام به آنچه محققان «تابش زمینه کیهانی» (CMB) نامیدهاند، ختم شده است.
آبراهام در ادامه میافزاید که این گازها امروزه به اندازه کافی (2.7 کلوین) سرد هستند، اما مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ، دما نزدیک به 300 کلوین بوده و این میزان به اندازه کافی برای حمایت از حیات، گرم بوده است.
به گفته لئون، شاید در آن زمان نیز سیارههای صخرهای در مکانهایی که ماده در آنها استثنائا متراکم بوده، وجود داشتهاند.
همچنین ممکن است تمامی ملزومات برای ظهور حیات در بخشهایی از جهان برای تقریبا دو یا سه میلیون سال مهیا بوده باشد و این مدت زمان برای خمیرمایه اولیهای که میتوانسته به رشد میکروبها انجامیده باشد، کافی است.
در عین حال، مدت زمان وجود چنین حیاتی (دو تا سه میلیون سال)، به اندازه کافی برای تکامل هر چیز پیچیدهای طولانی نبوده است.
در حال حاضر ، هیچ مدرکی مبنی بر اثباتپذیر نبودن نظریه لئوب وجود ندارد.
آخرين روز فصل پاييز و ماه آذر، همزمان با انقلاب زمستاني ماه به صورت كامل می گيرد اما از آنجائيكه اين پديده برای ساكنان قاره آسيا و به خصوص كشور عزيزمان، ايران، در روز به وقوع می پيوندد، در اين مناطق قابل مشاهده نيست!
ماه گرفتگی از ساعت 6:32 صبح به وقت گرينويچ آغاز و تا ساعت 10:02 ادامه خواهد داشت و بهترين نقاط رصد در تمامی نقاط آمريكای شمالی و بخشهايی از اروپا محاسبه شده است.
اتفاق جالب و منحصر بفرد ديگری كه در طی اين پديده كه رخ می دهد، وقوع تاريك ترين روز جهان در طی 456 سال گذشته است ! علت اين اتفاق نادر همزمانی وقوع ماه گرفتگی کامل و آغاز انقلاب زمستانی در نیمکره شمالی می باشد و پیش از 2010 نیز در سالهای 1638همزمانی تقریبی ماه گرفتگی و آغاز انقلاب زمستانی مشاهده شده است ؛ پس از سال 2010، برای اینکه دوباره شاهد چنین همخوانی در طلوع ماه کامل و آغاز انقلاب زمستانی باشید باید مدت طولانی را در انتظار به سر ببرید، یعنی تا 21 دسامبر سال 2094 .
منبع : http://www.nightsky.ir/content/view/1616/1
محققان آمریکایی از حل اسرار یک ویژگی عجیب مشترک بین زمین و سیارات مشتری، زحل، اورانوس و نپتون خبر داده و مدعی شدند این شرایط احتمالا در میان میلیاردها سیاره مشترک است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا در سال 1902 یک دانشمند موسوم به لئون تیسیرن دیبورت با استفاده از بالنهای مجهز توانست نقطهای در جو زمین در ارتفاع 12 تا 15 کیلومتری را شناسایی کند که هوا از سردشدن بازایستاده و شروع به گرمتر شدن میکند.
وی این چرخش نامرئی را «تروپوپوز» نامیده و اصطلاح «استراتوسفر» را برای جوی بالایی و «تروپوسفر» را برای لایه زیرین که ما در آن زندگی میکنیم، انتخاب کرد.
سپس در دهه 1980، فضاپیمای ناسا دریافت که تروپوپوزها همچنین در جو سیاراتی مانند مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و همچنین در بزرگترین قمر سیاره زحل موسوم به تیتان وجود دارند و این میزان در سطح مشابه جوی هر کدام از این سیارات با فشار حدود 0.1 بار یا حدود یک دهم فشار هوا در سطح زمین قرار دارد.
به گفته محققان، توضیح این رویداد در فیزیک تابش مادون قرمز قرار دارد. گازهای جوی، انرژی خود را با جذب نور مادون قرمز از سطح روشن سیارههای صخرهای که نور خورشید بر آنها میتابد یا از بخشهای عمیقتر جو سیارهای مانند مشتری که از سطح برخوردار نیست، بدست میآورند.
محققان با استفاده از یک مدل تحلیلی نشان دادند که در ارتفاع بالا، جوها به دلیل فشار پائین در برابر تابش حرارتی شفاف میشوند. در بالای سطحی که فشار در حدود 0.1 بار بوده، جذب نور مرئی یا مادون قرمز باعث گرمتر شدن سیارات عظیم و همچنین زمین و تیتان با افزایش ارتفاع میشود.
این فیزیکدانان یک قاعده کلی را ارائه کردهاند که باید بر جو بسیاری از سیارات دارای گازهای استراتوسفر که نور مادون قرمز یا مرئی را جذب میکنند، اعمال شود.
این پژوهش در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.
پروفسور پیتر هیگز روز گذشته(سهشنبه) جایزه نوبل فیزیک 2013 را در بخش فیزیک طی مراسمی در استکهلم دریافت کرد.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا این استاد برجسته دانشگاه ادینبورگ امسال بطور اشتراکی با فرانسیس انگلبرت، جایزه نوبل فیزیک را برای کار بر روی نظریه بوزون هیگز بدست آورد.
هیگز و انگلبرت در دهه 1960 در میان فیزیکدانانی قرار داشتند که به معرفی سازوکاری برای توضیح دلیل برخورداری اکثر عناصر سازنده جهان از جرم پرداخته بودند.
برندگان سایر دستهبندیهای جایزه نوبل 2013 در بخشهای شیمی، اقتصاد، پزشکی و ادبیات نیز جوایز خود را در این مراسم دریافت کردند.
پروفسور هیگز مدال نوبل خود را پیش از ساعت چهار عصر به وقت گرینویچ از دستان کارل گوستاو، پادشاه سوئد در سالن کنسرت استکهلم دریافت کرد.
هیگز در زمان طراحی نظریه خود در دانشگاه ادینبورگ مشغول کار بود. این نظریه به پیشبینی ذره بوزون هیگز که در نهایت در سال 2012 در برخوروددهنده بزرگ هادرونی در مرز فرانسه و سوئیس کشف شد، کمک کرد.
این جایزه تا حدی جنجالبرانگیز بود چرا چندین فیزیکدان برای تولید همزمان چنین سازوکاری مسئول بودند. سایر فیزیکدانان عبارت بودند از رابرت بروت (که در قید حیات نیست)، جرالد گورالنیک، کارل هاگن و تام کیبل.
این مسئله برای چند وقت مورد بحث قرار داشت چرا که جایزه نوبل فیزیک را تنها میتوان به حداکثر سه دانشمند اعطا کرد.
پروفسور لارک برینک در اظهارنظری در مورد کشف ذره بوزون هیگز و پیش از اهدای جوایز گفت: در روز چهارم ژوئیه 2012 دانشمندان اخباری را در مورد کشف این ذره منتشر کردند. بنظر میرسید که طبیعت دقیقا از قانونی تبعیت کرده که بروت، انگلرت و هیگز ساخته بودند. این دستاورد، پیروزی فوقالعادهای برای دانش محسوب میشود.
اوایل هفته جاری، هیگز در گفتگو با روزنامه گاردین اظهار کرد که هیچ دانشگاهی دیگر علاقمند به استخدام وی نیست چرا که دیگر به اندازه کافی «مولد» نیست.
وی افزود که زمانی که مقامات دانشگاه به اجرای تمرینات ارزیابی پژوهشها میپرداختند، مایه خجالت دپارتمان شده بود. هیگز همچنین اظهار کرد که اخیرا هیچ مقالهای را منتشر نکرده است.
این استاد فیزیک همچنین از تردیدهای خود در مورد بروز دستاورد پیشگامانه مشابهی در فرهنگ آکادمیک امروزی به دلیل انتظار محققان از تولید سریع مقالات خبر داد.
اوایل روز سهشنبه همچنین احمد اوزومکو، دبیرکل سازمان منع سلاح های شیمیایی، جایزه نوبل صلح را به نماینگی از این سازمان در تالار شهر اوسلو در نروژ تحویل گرفت.
اکنون کارشناسان ناسا نسبت به خطرات بالقوه ای که توفان عظیم خورشیدی در فاصله 150 میلیون کیلومتری و در سال 2013 می تواند برای زمین داشته باشد هشدار دادند.
دانشمندان ناسا پیش بینی کردند که توفان خورشیدی که قرار است در سال 2013 رخ دهد می تواند برای زمین به یک فاجعه بزرگ و حتی نابودی دنیا تبدیل شود. در تقویم مایاها 21 دسامبر 2012 به عنوان پایان دنیا پیش بینی شده است. اکنون گروهی از دانشمندان ناسا با بررسی رفتار خورشید هشدار دادند که پایان دنیا با یکسال تاخیر می تواند در سال 2013 رخ دهد.
ارزیابیهای ناسا نشان می دهد که توفان خورشیدی سال 2013 یک فاجعه بزرگ است چون شدت آن 20 برابر ویرانگرتر از اثرات ناشی از عبور توفان کاترینا در آمریکا است و می تواند عملکرد شبکه های تلویزیونی و اینترنت را به شدت مورد تهدید قرار دهد.
دانشمندان ناسا در این خصوص اظهار داشتند: "زمین و فضا به روشی کاملا جدید برای تاریخ بشریت با هم تمام خواهند گرفت." فوریه گذشته که ناسا رصدخانه دینامیک خورشید (SDO) را پرتاب کرد محققان لابرتوار روترفورد در آکسفورد شایر انگلیس در خصوص اثرات بادهای خورشیدی بر روی بازیهای المپیک 2012 هشدار دادند. اکنون کارشناسان ناسا نسبت به خطرات بالقوه ای که توفان عظیم خورشیدی در فاصله 150 میلیون کیلومتری و در سال 2013 می تواند برای زمین داشته باشد هشدار دادند.
به گفته این محققان، در حال حاضر فعالیت خورشیدی بسیار شدید شده است و در سالهای آینده نیز میزان آن افزایش خواهد شد و منجر به بروز یک فاجعه بی سابقه خواهد شد. این توفان بر روی سیستمهای انرژی و ارتباطات زمین اثر خواهد گذاشت و عملکرد پلاسمای خورشیدی به شدت زندگی مملو از فناوری امروز را مختل خواهد کرد.
این توفانها می توانند تمام ابزارها از آی- پاد تا ماهواره ها را در معرض نابودی قرار دهند و منجر به قطع برق در بسیاری از مناطق دنیا شوند. رصدخانه SDO در ماههای اخیر تصاویر منحصربفردی از لکه های خورشید در فتوسفر (لایه خارجى بسیار داغ اتمسفر خورشید) را ارائه کرده است.
این لکه های درخشان که با روشن شدن خود میزان زیادی انرژی آزاد می کنند از این مسئله حکایت دارند که ستاره مادر وارد بیست و چهارمین چرخه فعالیت خود (از زمانی که ستاره شناسان با کمک دستگاههای اپتیکی شروع به رصد آن کرده اند) شده است. به طور متوسط چرخه ها 11 سال را طی می کنند و بنابراین از حدود دو قرن و نیم قبل دانشمندان با وسواس خاصی اطلاعات مربوط به خورشید را جمع آوری کرده اند.
منبعmehrnews.com
استيون هاوكينگ متولد 8 ژانویه 1942
او از هر گونه تحرک عاجز است. نه می تواند بنشیند نه برخیزد. نه راه برود. حتی قادر نیست دست و پایش را تکان بدهد یا بدنش را خم و راست کند. از همه بدتر توانایی سخن گفتن را نیز ندازد. زیرا عضلات صوتی او که عامل اصلی تشکیل و ابراز کلمات اند مثل 99 درصد بقیه عضلات حرکتی بدنش در یک حالت فلج کامل قرار دارند. مشتی پوست و استخوان است روی یک صندلی چرخدار که فقط قلبش و ریه هایش و دستگاه های حیاتی بدنش کار می کنند و بخصوص مغزش فعال است. یک مغز خارق العلده که دمی از جستجو و پژوهش و رهگشایی بسوی معماها و نا شناخته ها باز نمی ماند.
این اعجوبه مفلوج استیفن هاوکینگ پرآوازه ترین دانشمند دهه آخر قرن بیستم است که اکنون در دانشگاه معروف کمبریج همان کرسی استادی را در اختیار داردکه بیش از دو قرن پیش زمانی به اسحق نیوتن کاشف قانون جاذبه تعلق داشت.همچنین وی را انیشتین دوم لقب داده اند زیرا می کوشد تئوری معروف نسبیت را تکامل بخشد و از تلفیق آن با تئوری های کوانتومی فرمول واحد جدیدی ارائه دهد که توجیه کننده تمامی تحولات جهان هستی از ذرات ریز اتمی تا کهکشان های عظیم باشد.
اینشتین معتقد بود که چنین فرمول یا قانون واحدی می بایست وجود داشته باشد و سالهای آخر عمرش را در جستجوی آن سپری کرد اما توفیقی نیافت.
استیفن هاوکینگ شهرت و اعتبار علمی خود را مدیون محاسبات ریاضی پیچیده و بسیار دقیقی است که در مورد چگونگی پیدایش و تحول سیاهچاله های آسمانی یا حفره های سیاه انجام داده است.این اجرام فوق العاده متراکم که به علت قدرت جاذبه بسیار قوی حتی نور امکان جدایی از سطح آن ها را نداردوجودشان بر اساس تئوری نسبیت انیشتین پیش بینی شده بود و به همین جهت هم سیاهچاله نامیده شدند.ردیابی و رویت آنها بوسیله قویترین تلسکوپ ها یا هر وسیله دیگر تا کنون ممکن نبوده است. با وجود این استیفن هاوکینگ با قدرت اندیشه و محاسبات ریاضی چون و چرا ناپذیرش- نه فقط وجود سیاهچاله ها را به اثبات رسانده و چگونگی شکل گیری و تحول آن ها را نشان داده بلکه به نتایج جالبی در رابطه این اجرام با کیفیت وقوع انفجار بزرگ Big Bang در آغاز پیدایش کیهان دست یافته است که در دانش فیزیک اختری و کیهان شناسی اهمیت بسزایی دارد و به عقیده صاحبنظران بنای این علوم را در قرن آینده تشکیل خواهد داد.
کتاب جدید هاوکینگ در این زمینه که بعنوان سیاهچاله ها و جهان های نوزاد انتشار یافت در محافل علمی جهان مثل یک بمب صدا کرد و شگفتی فراوان برانگیخت. اما قبل از اشاره خلاصه ای می آوریم از زندگی نویسنده اش که براستی از کتاب او شگفتی بر انگیز تر است .
استیفن هاوکینگ در 8 ژانویه 1942 در شهر دانشگاهی آکسفورد زاده شد و دوران کودکی و تحصیلات اولیه اش را در همان شهر گذرانید. از همان زمان به علوم ریاضیات علاقه داشت و آرزوی دانشمند شدن را در سر می پروراند اما در مدرسه یک شاگرد خودسر و بخصوص بد خط شناخته می شد و هرگز خود را در محدوده کتاب های درسی مقید نمی کرد بلکه چون با مطالعات آزاد سطح معلواتش از کلاس بالاتر بود همیشه سعی داشت در کتاب های درسی اشتباهاتی را گیر بیاورد و با معلمان به جر و بحث و چون و چرا بپر دازد !
پدر و مادرش از طبقه متوسط بودند با یک زندگی ساده در خانه اس شلوغ و فرسوده اما مملو از کتاب که عادت به مطالعه را در فرزندانشان تقویت می کرد. فرانک پدر خانواده پزشک متخصص در بیماری های مناطق گرمسیری بود و به همین جهت نیمی از سال را به سفرهای پژوهشی در مناطق آفریقایی می گذرانید. این غیبت های متوالی برلی بچه ها چنان عادی شده بود که تصور می کردند همه پدر ها چنین وضعی دارند. و مانند پرندگان هر ساله در فصل سرما به مناطق آفتابی مهاجرت می کنند و بعد به آشیانه بر می گردند. در عین حال غیبت های پدر نوعی استقلال عمل و اتکا به نفس در بچه ها ایجاد می کرد.
استیفن در 17 سالگی تحصیلات عالیه را در رشته طبیعی آغاز کرد و از همان زمان به فیزیک اختری و کیهان شناسی علاقه مند شد زیرا در خود کنجکاوی شدیدی می یافت که به رمز و راز اختران و آغاز و انجام کیهان پی ببرد. سالهای دهه 60 عصر طلایی کشف فضا- پرتاب اولین ماهواره ها و سفر هیجان انگیز فضانوردان به کره ماه بود و بازتاب این وقایع تاریخی در رسانه ها جوانان را مجذوب می کرد. بعلاوه استیفن از کودکی عاشق رمان های علمی تخیلی بود و مطالعه آن ها نیز بر اشتیاق او به کسب معلومات بیشتر در فیزیک و نجوم و علوم دیگر می افزود. او دوره سه ساله دانشگاه را با موفقیت به پایان برد و آماده می شد تا دوره دکترا را در رشته کیهان شناسی آغاز کند اما . . .
اما به دنبال احساس ناراحتی هایی در عضلات دست و پا استیفن در ژانویه 1963 یعنی آغاز بیست و یکسالگی مجبور به مراجعه به بیمارستان شد و آزمایش هایی که روی او انجام گرفت علائم بیماری بسیار نادر و درمان ناپذیری را نشان داد. این بیماری که به نام ALS شناخته می شود بخشی از نخاع و مغز و سیستم عصبی را مورد حمله قرار می دهد و به تدریج اعصاب حرکتی بدن را از بین می برد و با تضعیف ماهیچه ها فلج عمومی ایجاد می کند بطوریکه بمرور توانایی هرگونه حرکتی از شخص سلب می شود. معمولا مبتلایان به این بیماری بی درمان مدت زیادی زنده نمی مانند و این مدت برای استیفن بین دو تا سه سال پیش بینی شده بود.
نومیدی و اندوه عمیقی را که پس از آگاهی از جریان بر استیفن مستولی شد می توان حدس زد. ناگهان همه آرزوهای خود را بر باد رفته میدید. دوره دکترا-رویای دانشمند شدن - کشف رمز و راز کیهان - همگی به صورت کارکاتورهایی در آمدند که در حال دورشدن و رنگ باختن به او پوزخند می زدند. بجای همه آن خیال پروریهای بلند پروازانه حالا کاری بجز این از دستش بر نمی آمد که در گوشه ای بنشیند و دقیقه ها را بشمارد تا دوسال بعد با فلج عمومی بدن زمان مرگش فرا برسد.
به اتاقی که در دانشگاه داشت پناه برد و در تنهایی ساعتها متفکر و بی حرکت ماند. خودش بعدها تعریف کرده است که آن شب دچار کابوسی شد و در خواب دید که محکوم به اعدام شده است و او را برای اجرای حکم می برند و در آن موقعیت حس کرد که هر لحظه زندگی چقدر برایش ارزشمند است. بعد از بیداری به یاد آورد که در بیمارستان با یک جوان مبتلا به بیماری سرطان خون هم اتاق بوده و او از فرط درد چه فریادهایی می کشید. پس خود را قانع کرد که اگر به بیماری لادرمانی مبتلاست اما لااقل درد نمی کشد. بعلاوه طبع لجوج و نقادش که هیچ چیز را به آسانی نمی پذیرفت هشدار داد که از کجا معلوم که پیش بینی پزشکان درست از کار در بیاید و چه بسا که از نوع اشتباهات کتب درسی باشد!
اما آنچه به او قوت قلب و اعتماد به نفس بیشتری برای مبارزه با نومیدی و بدبینی داد آشنایی اش در همان ایام با دختری به نام (جین وایلد) بود که عد ها همسرش شد و نقش فرشته نگهبانش را به عهده گرفت. جین اعتقادات مذهبی عمیقی داشت و معتقد بود که در هر فاجعه ای بذراهی امید وجود دارد که با استقامت و قدرت روحی خود می تواند رشد کند. و بارور شود. باید به خداوند توکل داشت و از ناکامیهایی که پیش می آید خیزگاههایی برای کامیابی ساخت.
جین دانشجوی دانشگاه لندن بود اما تحت تاثیر هوش فوق العاده و شخصیت استثنایی استیفن چنان مجذوب او شده بود که هر هفته به سراغش می آمد و ساعتی را به گفتگوی با او می گذرانید و آمپول خوشبینی تزریق می کرد.آنها پس از چندی رسما نامزد شدند و استیفن تحصیلات دانشگاهی اش را از سر گرفت زیرا برای ازدواج با جین می بایست هرچه زودتر دکترای خود را بگیرد و کار مناسبی پیدا کند.
و او طی دو سال با اشتیاق و پشتکار این برنامه را عملی کرد در حالیکه رشد بیماری لعنتی را در عضلاتش شاهد بود و ابتدا به کمک یک عصا و سپس دو عصا راه می رفت. ازدواجش با جین در سال 1965 صورت گرفت و او چنان غرق امید و شادی بود که به پیش بینی دو سال پیش پزشکان در مورد مرگ قریب الوقوعش نمی اندیشید.
پروفسور استیفن هاوکینگ اکنون 61 سال داردو ظاهرا بیش از یک ربع قرن قاچاقی زندگی کرده است. البته اگر بتوان وضع کاملا استثنایی او را در حال حاضر زندگی نامید.!
پیش بینی پزشکان در مورد بیماری فلج پیش رونده او نادرست نبود و این بیماری اکنون به همه بدنش چنگ انداخته است. از اواخر دهه 60 برای نقل مکان از صندلی چرخدار استفاده می کند و قدرت تحرک از همه اجزای بدنش بجز دو انگشت دست چپش سلب شده است. با این دو انگشت او می تواند دکمه های کامپیوتر بسیار پیشرفته ای را فشار دهد که اختصاصا برای او ساخته اند و بجایش حرف می زند. و رابطه اش را با دنیای خارج برقرار می کند زیرا از سال 1985 قدرت تکلم خود را هم ازدست داده است.
در آن سال او پس از بازگشت از سفری به درو دنیا برای مدتی در ژنو بسر می برد که مرکز پژوهشهای هسته ای اروپاست و دانشمندان این مرکز جلسات مشاوره ای با او داشتند. یک شب که استیفن هاوکینگ تا دیر وقت مشغول کار بود ناگهان راه نفس کشیدنش گرفت و صورتش کبود شد بیدرنگ او را به بیمارستان رساندند و تحت معالجات اضطراری قرار دادند. معمولا مبتلایان به بیماری ALS در مقابل ذات الریه حساسیت شدیدی دارند و در صورت ابتلای به آن میمیرند که این خطر برای استیفن هاوکینگ هم پیش آمده بود و گرفتن راه تنفس او ناشی از ذات الریه بود. پس از چند روز بستری بودن در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان سرانجام با اجازه همسرش تصمیم گرفته شد که با عمل جراحی مخصوص مجرای تنفس او را باز کنند اما در نتیجه این عمل صدای خود را برای همیشه از دست می داد
عمل جراحی با موفقیت صورت گرفت و بار دیگر استیفن از خطر مرگ جست. هر چند قدرت تکلم خود را از دست داد اما با جایگزینی کامپیوتر مخصوص سخنگو ارتباط او با اطرافیانش حتی بهتر از سابق شد زیرا قبلا بعلت ضعف عضلات صوتی با دشواری و نارسایی زیاد صحبت می کرد. کامپیوتر سخنگو را یک استاد آمریکایی کامپیوتر در کالیفرنیت برای او ساخت و تقدیمش کرد. برنامه ریزی این دستگاه شامل سه هزار کلمه است و هر بار که استیفن بخواهد سخنی بگوید می بایست با انتخاب کلمات و فشردن دکمه های کامپیوتر به کمک دو انگشتش که هنوز کار می کنند جمله مورد نظرش را بسازد و صدای مصنوعی به جای او حرف می زند. البته اینگونه سخنگویی ماشینی طولانی تر است اما خود استیفن که هرگز خوشبینی اش را از دست نمی دهد عقیده دارد که به او وقت بیشتری می دهد برای اندیشیدن آنچه می خواهد بگوید و سبب می شود که هرگز نسنجیده حرف نزند.
ویلچر یا صندلی چرخدار استیفن که بوسیله آن رفت و آمد می کند نیز از پیشرفته ترین پدیده های تکنولوژی است و با نیروی الکتریکی حرکت می کند. وی اتکای زیادی به ویلچر خود دارد چون علاوه بر حرکت با آن وسیله ای برای ابراز احساساتش نیز محسوب می شود. مثلا اگر در یک میهمانی به وجد آید با ویلچرش به سبک خاص خود می رقصد و چنانچه صبر و حوصله اش را در مورد یک شخص مزاحم از دست بدهد در یک مانور سریع از روی پاهای او رد می شود !!! بسیاری از شاگردانش ضربه چرخهای ویلچر او را تجربه کرده اند و به گفته خودش یکی از تاسف هایش این است که طعم این تجربه را به مارگارت تاچر نچشانده است !
یکی از شگفتیهای این آدم مفلوج و نحیف که به ظاهر باید موجودی تلخ و غمزده و منزوی باشد شوخ طبعی و شیطنت کودکانه اوست که بخصوص در برق نگاه هوشمندانه و رندانه اش دیده می شود. در حالیکه اجزای چهره اش بی حرکت و فاقد هرگونه واکنش احساسی و عاطفی هستند اما چشمانش می درخشند.
انگار به هزار زبان با مخاطب سخن می گویند. او بهیچوجه خودش را منزوی نکرده است. به کنسرت و پارک می رود. در رستوران غذا می خورد. در انجمن های دانشجویان شرکت می کند. و سر به سر شاگردانش که همیشه او را سوال پیچ می کنند می گذارد. شیوه شیطنت آمیزش اینست که پاسخگویی را گاهی عمدا کش می دهد و در حالیکه پرسش کنندگان پس از چند دقیقه انتظار پاسخ مفصلی را برای سوال خود پیش بینی می کنند با یک کلمه بله یا نه از کامپیوتر سخنگویش همه را به خنده می اندازد.
این اعجوبه فاقد تحرک عاشق جنب و جوش و گشت و سیاحت است و تا کنون دوبار به سفر دور دنیا رفته و حتی از چین و دیوار باستانی آن دیدن کرده است. همچنین در صدها کنفرانس و سمینار علمی شرکت کرده است و به ایراد سخنرانی پرداخته است. که البته این سخنرانی ها قبلا در نوار ضبط و در روز کنفرانس پخش می شود.
پرفروشترین کتاب علمی
از نکات جالب دیگر در زندگی استیفن هاوکینگ یکی هم اینست که او در سالهای اولیه زناشویی اش با جین وایلد از او صاحب سه فرزند شد یک دختر و دو پسر. لذت پدری و احساس مسئولیت در تامین زندگی فرزندان یکی از مهمترین انگیزه هایی بود که او را در مقابله با مشکلاتش یاری داد زیرا با طبع لجوج و بلندپروازش اصرار داشت که بهترین امکانات زندگی و تحصیل را برای بچه هایش فراهم کند و این امر مخارج هنگفتی روی دستش می گذاشت. هزینه خودش هم کم نبود چون می بایست به دو پرستار تمام وقت و یک دستیار حقوق بپردازد و درامد استادی دانشگاه کفاف این مخارج را نمی داد. به همین جهت در اواسط دهه 80 به فکر نوشتن کتاب افتاد و در سال 1988 کتاب معروف خود به نام ( تاریخ کوتاهی از زمان) را منتشر کرد.{بزودی این کتاب را در سایت خواهیم آورد}
در این کتاب که به فارسی هم ترجمه شده است استیفن هاوکینگ به زبان ساده و قابل فهم عامه پیچیده ترین مسائل فیزیک جدید و کیهان شناسی و بخصوص ماهیت زمان و فضا را بررسی کرده و نظریات و محاسبات خودش را شرح داده است. بی آنکه خواننده را با فرمولها و معادلات ریاضی بغرنج گیج کند. اما به رغم سادگی بیان و جذابیت مباحث بسیاری از مردم از آن سر در نمی آورند. زیرا ایده های مطرح شده در کتاب در سطح بالای علمی است. با وجود این کتاب مزبور 8 میلیون نسخه به فروش رفته و 183 هفته در لیست 10 کتاب پرفروش جهان قرار داشته است و طبعا چنین موفقیت بیمانندی مشکلات مادی استیفن را برای همیشه حل می کند.
کتاب جدید استیفن به نتایج پژوهشها و یافته های او درباره ی سیاهچاله ها اختصاص دارد. این اجرام مرموز و فاقد نورانیت آسمانی که بر اساس تئوری پذیرفته شده ای در سالهای اخیر از فروریزی و تراکم ستارگان سنگین وزن پس از اتمام سوخت هسته ای آن ها پدید می آیند ستارگان دیگر را در اطراف خود می بلعند و با افزایش جرم و در نتیجه دستیابی به نیروی جاذبه قویتر به تدریج ستارگان دورتر را به کام می کشند. بدینگونه در سیاهچاله ها ماده به حدی از تراکم می رسد که هر سانتی متر مکعب آن می تواند میلیونها و حتی میلیاردها تن وزن داشته باشد و نیروی جاذبه آنچنان قوی است که نور و هیچگونه تشعشعی امکان خروج از سطح آن ها را ندارد. به همبن جهت ما هرگز نمی توانیم حتی با قویترین تلسکوپها این غولهای نامرئی را ردیابی کنیم.
اما استیفن هاوکینگ در کتاب تازه اش برداشتهای متفاوتی از سیاهچاله ها ارائه داده است و با محاسبات خود به این نتیجه می رسد که این اجرام بکلی فاقد نورانیت نیستند و بعلاوه موادی را که از ستارگان دیگر جذب و بلع می کنند در مرحله نهایی تراکم به حالتی انفجار گونه از یک کانال دیگر بیرون می ریزند. منتها آنچه دفع می شود به همان صورتی نیست که بلعیده شده است. به عبارت دیگر سیاهچاله ها نوعی بوته زرگری هستند که طلا آلات مستعمل را به شمش تبدیل می کنند. از کانال خروجی عناصر تازه در یک جهان نوزاد تزریق می شود که می توان آن را در مقابل سیاهچاله ( سپید چشمه) نامید.
شاید سالها طول بکشد تا صحت و سقم نظزیه های جدید استیفن هاوکینگ روشن شود زیرا آنقدر تازگی دارد که عجیب به نظر می رسد. اما عجیب تر از آن مغز این مرد است که این نظزیه پردازی ها و رهگشائیها از آن می تراود. او برای محاسبات طولانی و پیچیده ریاضی و نجومی خود حتی از نوشتن ارقام روی کاغذ محروم است و باید همه این عملیات بغرنج را در مغز خود انجام بدهد و نتایج را در حافظه اش نگهدارد بدینگونه فقط با مغزش زنده است و به قول دکارت چون فکر می کند پس وجود دارد.
اما این موجود این آدم معلول و نحیف و عاجز از تحرک و تکلم یک سرمشق است . . . .
برای آن ها که با امید و استقامت و تلاش بیگانه اند . . .
برای آن ها که تواناییهای انسان و ارزش اندیشه سالم و سازنده را دست کم می گیرند . . .
برای بدبین ها و منفی باف ها که در افق دید خود جهان را به گونه سیاهچاله ای مخوف و ظلمانی می بینند . . . .
به سخن استیفن هاوکینگ : ( در آنسوی هر سیاهچاله سپید چشمه ای وجود دارد )
وزیر علوم انگلیس از تلاش این کشور برای همکاری با آژانسهای فضایی آمریکا، اتحادیه اروپا و چین برای توسعه سفرهای سرنشیندار به ماه و مریخ خبر داد و پیش بینی کرد که یک فضانورد زن، پس از چهار دهه انحصار سفر فضانوردان مرد به ماه را بشکند.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا تمامی 12 فضانورد مردی که در مأموریت آپولو قدم به ماه گذاشتند، آمریکایی بودند و انگلیس تلاش میکند در همکاری مشترک با کشورهای دیگر، انحصار سفر فضانوردان مرد را در این حوزه از بین ببرد.
آخرین مأموریت سرنشیندار به ماه در سال 1972 میلادی در قالب ماموریتهای آپولو 16 و 17 انجام شد، اما در طول بیش از چهار دهه گذشته هیچ کشوری موفق به تکرار سفر به قمر زمین نشده است.
«دیوید ویلتز» وزیر علوم انگلیس پیش بینی میکند، چین به زودی به دومین کشور در جهان تبدیل خواهد شد که فضانوردی مرد یا نخستین فضانورد زن را راهی ماه می کند و سپس سفر به سیاره سرخ را در دستور کار قرار خواهد داد.
آمریکا، روسیه و چین تنها کشورهای جهان محسوب میشوند که به صورت کاملا مستقل موفق به فرستادن فضانورد به فضا شدهاند.
نخستین ماهنورد چین طی ماه جاری میلادی (دسامبر) راهی فضا شده و بزودی بر سطح ماه فرود خواهد آمد که نخستین فرود نرم و کنترل شده از سال 1976 میلادی محسوب میشود؛ پیشبینی میشود که نخستین فضانوردان چین نیز بین سال های 2025 و 2030 میلادی قدم بر سطح قمر زمین بگذارند.
وزیر علوم انگلیس از تلاش این کشور برای تعامل و همکاری مشترک با آژانسهای فضایی قدرتهای مهم جهان شامل آمریکا، اتحادیه اروپا و چین برای ورود سفرهای فضایی به عصری جدید خبر داده است.
«ویلتز» معتقد است که طی سالهای آینده شهر استیونج انگلیس به قلب تلاشهای جهانی در حوزه فضا مبدل میشود و کشورهای مختلف میتوانند از امکانات این شهر برای توسعه سفر سرنشیندار به مقاصد دوردست از جمله مریخ استفاده کنند.
این شهر محل توسعه سیستمهای رباتیک است و بسیاری از فناوریهای مورد استفاده برای طراحی مریخ نورد رباتیک آژانس فضایی اروپا (ESA) که طی چند سال آینده به فضا پرتاب خواهد شد، در این شهر طراحی شدهاند.
وزیر علوم انگلیس تأکید کرد: عضو فعال آژانس فضایی اروپا هستیم، با ناسا همکاری و تعامل خوبی داریم و بدنبال توسعه روابط درحوزه فضا با چین هستیم؛ با توسعه روابط با این آژانسهای فضایی میتوانیم روند ساخت پایگاه فضایی دائم بر سطح ماه برای توسعه سفر سرنشیندار به مریخ را تسهیل کنیم که در این صورت سفر به سیاره سرخ تا 30 سال آینده محقق خواهد شد.
سازمان فضایی ایران از تاکید معاون اجرایی رییس جمهور بر حمایت قاطع دولت از پروژه های مصوب سازمان فضایی ایران به ویژه طرح اعزام فضانورد ایرانی به فضا خبر داد.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا به دنبال ابلاغ رییس جمهور مبنی بر حفظ یکپارچگی سازمان فضایی ایران و تثبیت جایگاه و ماموریت آن ذیل معاونت اجرایی رییس جمهور، شریعتمداری - معاون اجرایی رییس جمهور - طی بازدید از پژوهشکده سامانه های فضانوردی پژوهشگاه فضایی ایران وابسته به سازمان فضایی ایران از نزدیک در جریان پیشرفت پروژه های حوزه زیست فضا، کاوشگرهای فضایی و طرح اعزام فضانورد ایرانی به فضا قرار گرفت.
وی ضمن تاکید بر اینکه در اهداف بخش علم، فناوری و نوآوری در نقشه جامع علمی کشور( مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی)، دستیابی به فناوری اعزام انسان به فضا در کنار کسب دانش طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره به مدار زمین آهنگ جزو اولویت های فناوری کشور عنوان شده با تجلیل از زحمات دانشمندان فضایی ایران، حمایت قاطع دولت تدبیر و امید از پروژههای مصوب سازمان فضایی ایران به ویژه طرح اعزام فضانورد ایرانی به فضا را اعلام کرد.
به گزارش ایسنا به عقیده برخی کارشناسان فضایی کشور، طرح اعزام انسان به فضا که بیش از 13 میلیارد دلار هزینه در پی خواهد داشت با توجه به نیازهای فوری کشور در حوزه ماهوارهها و دیگر فناوریهای فضایی نمی تواند در اولویت برنامه های فضایی کشور بوده و به نظر نمی رسد دولت و مجلس در شرایط اقتصادی کنونی، تمایل چندانی به اختصاص بودجه های هنگفت به چنین طرحی داشته باشند.
با استفاده از چشم قدرتمند تلسکوپ فضایی هابل، دانشمندان علائم ضعیفی از آب را در جو پنج سیاره دوردست کشف کردند.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا وجود آب جوی پیشتر در تعداد معدودی از سیارات فراخورشیدی واقع در آن سوی منظومه شمسی، که حول ستارگانشان میچرخند، گزارش شده بود.
با این حال، این اولین مطالعه با هدف سنجش و مقایسه نمایهها و شدت این علائم در چندین جهان به شمار میآید.
این پنج سیاره که WASP-17b ،HD209458b ،WASP-12b ،WASP-19b و XO-1b نام دارند، حول ستارگان مجاورشان میچرخند و شدت نشانههای آب در آنها متغیر بود.
جرم کیهانی HD209458b دارای قویترین نشانههای آب است و علائم چهار سیاره دیگر نیز با آب مطابقت دارد.
آوی ماندال، دانشمند سیارهای مرکز پرواز فضایی گودارد واقع در گرینبلت و رهبر ارشد این مطالعه، گفت: ما بسیار مطمئن هستیم که علائم آب را بر روی چندین سیاره دیدهایم.
این تحقیق بخشی از سرشماری جو سیارههای فراخورشیدی به رهبری ال. دریک دمینگ از دانشگاه مریلند بود.
هر دوی تیمهای تحقیقاتی حاضر در این پروژه از دوربین 3 میدان وسیع هابل برای کنکاش جزئیات جذب نور از خلال جوهای سیارههای مزبور بهره بردند.
مشاهدات آنها در طیفی از طولموجهای مادون قرمز انجام شد. در چنین طیفی علائم آب در صورت وجود، ظاهر میشوند.
دانشمندان اشکال و شدت نمایههای جذب را مقایسه کرده و ثبات علائم به آنها اطمینان داد که آب را کشف کردهاند.
این پنج سیاره جهانهای عظیم و داغی هستند که نزدیک به ستارگان میزبانشان میچرخند.
«دوربین 3 میدان وسیع» هابل یکی از معدود سامانههایی است که جو سیارههای فراخورشیدی موجود در فاصله چندین تریلیون مایلی از زمین را رصد میکند.
این مشاهدات چالشبرانگیز فقط زمانی اجرایی میشوند که سیارهها به هنگام عبور از مقابل ستاره میزباشان رصد شوند.
محققان میتوانند گازهای موجود در جو یک سیاره را با تعیین این نکته شناسایی کنند که چه طول موجهای نور ستاره منتشر و این که کدام یک به طور نسبی جذب میشوند.
جزئیات این مطالعه در Astrophysical Journal منتشر شد.
مطالعه جدید با استفاده از نوعی ابزار ویژه بهترین دیدگاه در خصوص میدانهای مغناطیسی موجود در قلب انفجارهای اشعه گاما را ارائه داده است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا انفجارهای گاما، پرانرژیترین انفجارهای کیهان لقب گرفتهاند.
یک تیم بینالمللی با حضور منجمانی از بریتانیا، اسلوونی و ایتالیا زیرساخت یک جت دارای سرعت بالای انفجار را مشاهده کردند.
انفجارهای اشعه گاما درخشانترین انفجارهای کیهان هستند و تصور میشود بسیاری از این رخدادها زمانی صورت میگیرند که سوخت هستهیی هسته یک ستاره عظیم تمام میشود، ستاره زیر وزن خود نابود میشود و سیاهچالهای را شکل میدهد.
این سیاهچاله سپس جتهایی از ذرات را ساطع میکند که تمامی راه ستاره در حال واژگونی را حفاری کرده و تقریبا با سرعت نور به درون فضا فوران میکنند.
در هشتم مارس سال 2012، ماهواره «سویفت» ناسا پالس 100 ثانیهای از اشعههای گاما را از منبع صورفلکی Ursa Minor شناسایی کرد.
این فضاپیما فورا مکان انفجار این اشعه گامای موسوم به GRB 120308A را برای رصدخانههای سراسر جهان مخابره کرد.
بزرگترین تلسکوپ نوری رباتیک کاملا خودکار که تلسکوپ دومتری «لیورپول» است و در رصدخانهای واقع در جزایر قناری قرار دارد، به این عمل سویفت به طور خودکار واکنش نشان داد.
کارول موندل که رهبری تیم انفجار اشعه گاما در موسسه تحقیقاتی نجوم در دانشگاه جان مورز لیورپول بریتانیا را بر عهده دارد، گفت: فقط چهار دقیقه پس از این که این تلسکوپ تکانه سویفت را دریافت کرد، پسجرقه مرئی انفجار را شناسایی و شروع به انجام هزاران اندازهگیری کرد.
این تلسکوپ مجهز به ابزاری به نام RINGO2 است که برای بررسی میدانهای مغناطیسی و با هدف تمرکز بر جتهای انفجارهای اشعه گاما ساخته است. این ابزار با فیلتر قطبیکننده چرخان و یک دوربین فوقسریع جفت شد.
انرژی زمانی در عرض منشور و از امواج رادیویی گرفته تا اشعههای گاما، ساطع میشود که یک جت به درون محیطش حرکت کرده و سرعت آن شروع به کندشدن کند.
این موضوع به شکلگیری یک موج شوک متحرک به سمت بیرون، منجر میشود. همزمان یک موج شوک معکوس به درون پسماندهای جت میرود و انتشار درخشانی را تولید میکند.
مشاهدات پیشین پسجرقههای نوری، قطبشهایی را در حدود 10 درصد نشان داده بودند اما هیچ اطلاعاتی را در مورد چگونگی تغییر این ارزش طی زمان در اختیار نگذاشته بودند و نمیتوان از آنها برای آزمایش مدلهای جت رقیب استفاده کرد.
هدفگیری سریع تلسکوپ لیورپول تیم علمی را قادر به گیراندازی این انفجار اشعه گاما درست چهار دقیقه پس از انفجار اولیه کرد.
طی 100دقیقه بعدی، RINGO2 پنج هزار و 600 تصویر را از پسجرقههای انفجار جمعآوری کرد، در حالی که ویژگیهای میدانهای مغناطیسی هنوز در درون نور گیرانداختهشده آن کدبندی شده بودند.
مشاهدات نشان میدهد پسجرقه اولیه حدود 28 درصد قطبی شد و این بالاترین ارزشی است که تاکنون برای یک انفجار ثبت شده است. این قطبش به کندی به 16 درصد کاهش یافت، در حالی که زاویه نور قطبی یکسان باقی ماند.
این امر حضور یک میدان مغناطیسی سازمانبندیشده در مقیاس بزرگ مرتبط با سیاهچاله و نه یک میدان مغناطیسی بینظم که توسط بیثباتیهای موجود در درون خود جت تولید میشود را نشان میدهد.
جزئیات این مطالعه در Nature منتشر شد.
اسا با استفاده از یک مدل ریاضیاتی، نقشهای از بادهای سراسر زمین را ارائه داده است.در این نقشه بادهای سطحی و بادهایی که انسانها حس میکنند، به رنگ سفید نشان داده شده است.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا دانشمندان با استفاده از این مدل که نمایشدهنده حرکت بادها و دیگر پدیدههای جوی بر روی زمین از ماه مه 2005 تا مه 2007 بوده، شبیهسازی کاملی را ارائه کردهاند.
به گفته بیل پونام، یکی از خالقان مدل مزبور، ایده وی و همکارانش ارائه نسخهای با تفکیکپذیری بالا از آنچه جو در هر زمانی ممکن است به نظر برسد، بوده است.
در این نقشه بادهای سطحی و بادهایی که انسانها حس میکنند، به رنگ سفید نشان داده شده است.
دایرههای سفید و روشن بر فراز اقیانوس اطلس و دریای چین، گردبادها هستند. همزمان، خطوط رنگی نشاندهنده بادهای سطح بالاتر در ارتفاعی حدود 10 کیلومتری بالای سطح دریاست.
رنگهای بادهای سطوح بالاتر، نشاندهنده سرعت آنها هستند که طیفی از صفر تا 175 متر در ثانیه را نشان میدهند؛ در این میان، بادهای قرمزرنگ از بالاترین سرعت برخوردارند.
ماهوارههای ناسا مقادیر کافی از دادههای دنیای واقعی در خصوص بادها و دیگر پدیدههای جوی کره زمین را جمعآوری میکنند.
این دادهها روزی چهار بار در مدلی موسوم به «مدل سیستم مشاهده زمین گودارد» (GEOS-5) قرار داده میشود.
محاسبات اضافی سپس به پرکردن باریکههای زمین که ماهوارهها آنها را پوشش نمیدهند، کمک میکند.
مدل GEOS-5 همچنین دماهای سطحی بر روی زمین و حرکت غبار، بارشها، شوری دریا، کربن و سولفاتها را در سراسر زمین مدلسازی میکند.
اخترشناسان موفق به شناسایی سیستم سهگانه کهکشانی پنهان در ابرهای گردوغبار در فاصله 13 میلیارد سال نوری با زمین شدهاند که حقایق تازهیی در خصوص آغاز جهان در اختیار محققان قرار میدهد.
به گزارش كلبه نجوم 2 به نقل از ايسنا این سیستم کهکشانی نادر نخستین بار در سال 2009 میلادی کشف شد، اما محققان تصور میکردند که این جرم در حقیقت یک توپ عظیم از گازهای یونیزه شده داغ است.
اخترشناسان در دور جدید تحقیقات با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و آرایه زیر میلیمتری/ میلیمتری آتاکاما (ALMA)، این جرم کیهانی را مورد بررسی دقیق قرار دادند.
در سیگنالهای دریافتی بوسیله ALMA نشانههای کربن دیده نشد و محققان به این نتیجه رسیدند که این سیستم کهکشانی ترکیبی از هلیوم و هیدروژن است که هر دو در زمان انفجار بزرگ (Big Bang) ایجاد شدهاند.
آنچه این سیستم را برای اخترشناسان قابل توجه کرده است، احتمال ادغام کهکشانهای سهگانه و شکلدهی چیزی شبیه کهکشان راهشیری است.
«ریچارد الیس» از اخترشناسان موسسه فناوری کالیفرنیا تاکید می کند: این سیستم سهگانه کهکشانی در زمانی شکل گرفته که از عمر جهان تنها 800 میلیون سال گذشته بود؛ در اینصورت میتوان به اطلاعات مهمی در خصوص نخستین مراحل شکلگیری کهکشان در دورهیی موسوم به Cosmic Dawn که جهان غرق در نور ستارگان بود، دست پیدا کرد.
در تصویر این سیستم کهکشانی، دادههای مادونقرمز تلسکوپ فضایی اسپریتزر ناسا به رنگ قرمز، دادههای مرئی تلسکوپ فضایی هابل ناسا به رنگ سبز و دادههای فرابنفش تلسکوپ سوباروی ژاپن در موناکیای هاوایی به رنگ آبی دیده می شود.
.: Weblog Themes By Pichak :.